ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΝΓΚ

Παρατηρώντας κανείς τον πίνακα του Βαν Γκόνγκ θα αναρωτιόταν το γιατί ένας ζωγράφος θα επέλεγε να ζωγραφίσει το δωμάτιο του και τι το ενδιαφέρον βρήκε σε αυτό. Αυτό το ερώτημα όμως θα μείνει αναπάντητο, αφού δεν μπορούμε να ρωτήσουμε τον ίδιο τον ζωγράφο.

Παρατηρούμε ότι πρόκειται για ένα απλό, λιτό δωμάτιο, με ένα παράθυρο στο βάθος του και δίπλα του μικρά τετράγωνα ορθογώνια κάδρα που τα ζωγράφισε εκείνος. Δίπλα από το παράθυρο υπάρχει ένας μικρός καθρέφτης, καθως και μια πετσέτα κρεμασμένη στο πλάι. Κάτω από το παράθυρο μια ξύλινη καρέκλα και ένα ξύλινο τραπεζι δίπλα της που πάνω του βλέπουμε να υπάρχουν κάποια μικρά αντικείμενα, όπως ένα βάζο, μια κανάτα, ένα ποτήρι, δύο μπουκάλια και ένα πιάτο γεύματος. Πιο πέρα μια ακόμα ξύλινη καρέκλα βρίσκεται αντικριστά με το ξύλινο κρεβάτι στο οποίο είναι ακουμπισμένο ένα μαξιλάρι και μια κόκκινη κουβέρτα. Στο πάνω μέρος του κρεβατιού βρίσκεται μια κρεμάστρα με μερικά ρούχα και ένα καπέλο,τα οποία ανήκουν στον ζωγράφο. Όλα αυτά βρίσκονται, τοποθετημένα σε ξύλινο πάτωμα, ενώ ο τοίχος βαμμένος μπλέ, έρχεται σε αντίθεση με το ξύλινο πάτωμα.

ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ                     ΣΕΛΙΩΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΤΟ “ΔΩΜΑΤΙΟ” ΤΟΥ VAN GOGH

 

Το “δωμάτιο” δημιουργήθηκε το 1888 και είναι η κρεβατοκάμαρα του  Van Gogh στο Αρλ της Προβηγκίας στη νότια Γαλλία.

Το δωμάτιο είναι μικρό και φτωχικό. Τα έπιπλα λιγοστά. Ένα κρεβάτι με κλινοσκεπάσματα  σε δύο έντονα χρώματα, κίτρινο και κόκκινο στη μια πλευρά του δωματίου. Απέναντι ένα μικρό, λιτό τραπέζι με τα απαραίτητα φτωχικά αντικείμενα για την καθημερινότητά του. Δεξιά και αριστερά του δύο ψάθινες απλές καρέκλες σε κίτρινο χρώμα. Στους τοίχους υπάρχουν κάδρα, ανάμεσα στα οποία και μια αυτοπροσωπογραφία.

Ο ζωγράφος χρησιμοποιεί πολύ δυνατά και αντιθετικά χρώματα το ένα δίπλα στο άλλο. Δεν έβαλε πουθενά σκιές για ν’ απεικονίζει ένα αίσθημα ειρηνικό και ήρεμο. Το κίτρινο είναι το κυρίαρχο χρώμα. Μέσα σ’ αυτούς τους τόσο διαφορετικούς τόνους χρωμάτων υπάρχει μόνο μια λευκή νότα, ο καθρέπτης με τη μαύρη κορνίζα. Ο πίνακας σου δίνει μια αίσθηση ανάπαυσης και ηρεμίας, στοιχεία μιας ήσυχης οικογενειακής ζωής που τόσο έλειπε από το ζωγράφο. Μετά τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρική κλινική το ζωγράφισε άλλες δύο φορές, γιατί συμβόλιζε γι αυτόν μια ολοκληρωμένη ζωή, οριστικά όμως χαμένη.

                                             ΤΣΙΛΙΩΝΗ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ

To"δωμάτιο" του Van Gogh

Είναι ό,τι πιο απλό έχω δει στην ζωή μου! Ο καλλιτέχνης ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα. Βλέποντας το δωμάτιό του παρατηρούμε ότι έχει τα απολύτως απαραίτητα έπιπλα και τίποτε άλλο. Ένα κρεβάτι ζωγραφισμένο με δροσερά χρώματα και ένα τραπεζάκι με τις δυο του ξύλινες, ψάθινες καρέκλες. Αυτά είναι όλα τα έπιπλα του χώρου πέρα από πετσέτες και έξι λιτούς πίνακες. Ένα απλό παράθυρο χωρίς κουρτίνες ή παντζούρια και χωρίς θέα έρχεται να κορυφώσει την περιέργεια μου για την κατάστασή του ζωγράφου μας. Δηλαδή τι άραγε να μας δείχνει αυτό; Ότι ο καλλιτέχνης μας ήταν φτωχός και απλός ή μινιμαλιστής; Ίσως τα τόσο απλά και απαραίτητα έπιπλα κρύβουν κάτι πολύ περίπλοκο. Ποιος ξέρει;……

Αυτός ο πίνακας, αν και δημιουργήθηκε πολλά χρόνια πριν, μας θυμίζει τον σημερινό τρόπο ζωγραφικής από έναν δημιουργό που είναι άμαθος, ερασιτέχνης. Υπάρχει μια διαφορά ωστόσο. Ο θρυλικός αυτός καλλιτέχνης μας προκαλεί ένα βαθύ συναίσθημα νοσταλγίας σε περίπτωση που ζει σε μια τόσο άθλια κατάσταση. Επίσης, από τον τρόπο σχεδίασης του δωματίου του αντιλαμβανόμαστε ότι  αυτός ο ζωγράφος και καλλιτέχνης έχει σταθερό χέρι ή και ότι δεν του αρέσουν οι λεπτομέρειες μιας και οι διαχωριστικές γραμμές του πατώματος αμυδρά φαίνονται στην αρχή. Ίσως θα ήθελε να αφήσει να υπάρχει ένα περίεργο συναίσθημα μέσα από αυτόν τον πάναπλο πίνακα. Όμως μέσα από αυτόν τον πίνακα μπορούμε να καταλάβουμε τις συνθήκες ζωής του Van Gog…!

                                                                                    ΔΑΦΝΗ ΠΑΝΟΥ